σικελικός

-ή, -ό / σικελικός, -ή, -όν, ΝΑ [Σικελία / Σικελός]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη Σικελία ή στους Σικελούς (α. «σικελική μαφία» β. «τροφαλίδα τυροῡ Σικελικήν», Αριστοφ.)

2. αυτός που προέρχεται ή κατάγεται από τη Σικελία

νεοελλ.

φρ. «σικελικός εσπερινός»

α) (ιστ.) σφαγή τών Γάλλων στο Παλέρμο το 1282 με την οποία άρχισε η εξέγερση τών Σικελών εναντίον τών Ανδεγαυών και η οποία ονομάστηκε έτσι, επειδή ξέσπασε την ώρα τού εσπερινού

β) (κατ' επέκτ.) κάθε μεγάλη σφαγή

αρχ.

1. το ουδ. ως ουσ. τὸ σικελικόν

είδος μέτρου υγρών

2. φρ. «Σικελικὴν ποικιλίαν ὄψου» — λεγόταν για τις ευωχίες που θύμιζαν τις σικελικές, οι οποίες ήταν παροιμιώδεις (Πλάτ.).

επίρρ...

σικελικῶς Α

με σικελικό τρόπο.